تاریخچه فیبرنوری
در اوایل سال ۱۹۶۰ میلادی با اختراع اشعه لیزر ارتباطات فیبر نوری ممکن گردید. فیبرنوری بسیار سبک‌تر و ارزان‌تر از کابل مسی است و ظرفیت انتقالی تا چندین هزار برابر کابل مسی دارد.
ارتباطات فیبرنوری
ارتباط فیبر نوری روشی برای انتقال اطلاعات از یک مکان به مکان دیگر با ارسال پالس های نورِ مادون قرمز، از طریق فیبر نوری است. نور، نوعی موج حامل است که حمل اطلاعات را تنظیم می کند. در صورت نیاز به پهنای باند زیاد ، مسافت طولانی یا مقاومت در برابر تداخل الکترومغناطیسی، فیبر به جای کابل کشیِ برق ترجیح داده می شود. این نوع ارتباط می تواند صدا ، ویدئو و تله متری را از طریق شبکه های محلی یا در مسافت های طولانی انتقال دهد.
شبکه فیبرنوری چیست؟
ستون فقرات ارتباطی اینترنت را فراهم می کنند. از آنجایی که ترافیک اینترنت به طور
تصاعدی در حال رشد بوده است، با خدمات و برنامه های کاربردی متنوع تر، ظرفیت شبکه های
نوری باید متناسب با آن افزایش یابد.
کابل فیبرنوری
فیبر نوری یا تار نوری ( Optical Fiber ) رشته باریک و بلندی از یک ماده شفاف مثل شیشه یا پلاستیک است که می‌تواند نوری را که از یک سرش به آن وارد شده، از سر دیگر خارج کند.
کابل فیبر نوری داری پهنای باند بسیار بالاتر از کابل‌های معمولی است، با کابل فیبر نوری می‌توان داده‌های تصویر، صوت و داده‌های دیگر را به راحتی با پهنای باند بالا تا ۱۰ گیگابیت بر ثانیه و بالاتر انتقال داد.
به بیان دیگر کابل فیبر نوری (fiber-optic cable و optical-fiber cable) نوعی کابل شبکه است که از رشته‌هایی از شیشه تشکیل شده که رشته‌ها درون یک محفظه عایق قرار گرفته‌اند.
این نوع کابل برای استفاده در مسافت زیاد و برای شبکه‌های داده با عملکرد بالا و ارتباطات از راه دور مورد ساخته شده است. در مقایسه با کابل‌های مسی، کابل فیبر نوری پهنای باند بیشتری داشته و داده‌ها را در مسافت‌های طولانی‌تری انتقال می‌دهد.
کاربرد فیبرنوری
نصب و راه اندازی اینترنت فیبر نوری
تار فیبرنوری چگونه ساخته می شود؟
مفصل بندی فیبرنوری
انواع اتصالات فیبرنوری
