نصب و راه اندازی فیبرنوری
کابل کشی فیبرنوری
نصب کابل فیبرنوری
شبکه فیبر نوری در صنایع مختلفی مانند دریایی، پزشکی، هوافضا، سیستم های دفاعی و راداری و موشک ها کاربردهای مهم دارد. از فیبر نوری برای انتقال اطلاعات با استفاده از سیگنال های نور اسفتاده می شود و در مقایسه با کابل های مسی از سرعت بالاتری برخودارند و جنس آن ها شیشه ای و شکننده هستند. برای نصب و راه اندازی شبکه فیبرنوری استانداردهای مختلفی مانند استانداردهای کابل کشی، سربندی اتصالات، جوش فیوژن، تجهیزات فیبر نوری و استانداردهای مربوط به انواع کانکتور کابل فیبر نوری باید مورد توجه قرار گیرد.
مرحله اول : مشاوره و طراحی فیبرنوری
در این مرحله اول نصب و راه اندازی فیبرنوری بررسی می شود که برای راه اندازی شبکه چه بستر ارتباطی مناسب است ، بستر ارتباطی با کابل مسی ، کابل فیبرنوری یا بی سیم؟
یکی از نکته های کلیدی مسافت بین نقاط ارتباطی کابل شبکه است اگر فاصله نقاط از نود متر بیشتر باشید دراین صورت از کابل فیبرنوری یا بی سیم برای ارتباطات شبکه استفاده می شود.
با توجه به بستر شبکه و سرعتی که از آن انتظار داریم باید تجهیزات مورد نیاز معین شود نوع تجهیزات در سرعت شبکه تاثیر بسزایی دارد.
برای طراحی شبکه فیبر نوری از دو نوع کابل لوز تیوب loose-tube و تایت‌بافر tight-buffer استفاده می‌شوند. کابل لوز تیوب در برابر فشار و رطوبت استحکام بالایی دارند. در این کابل‌ها فیبر درون یک لوله پلاستیکی یا روکش قرار می‌گیرد. در نصب کابل‌های لوز تیوب برای جلوگیری از وارد شدن فشار به فیبر، باید قطر لوله کمی بزرگتر در نظر گرفته شود
مرحله دوم : کابل کشی
کابل کشی فیبرنوری به دو روش داخل ساختمانindoor و خارج ساختمان outdoor انجام می شود.
اجرای کابل های فیبر نوری درمحیط های بیرون و خارج از ساختمان (OSP) می تواند بسیار متنوع تر از اجرای آن در محل شبکه های داخلی باشد. اجرا درخارج از ساختمان یا Outside Plant- OSP ممکن است شامل اجرای کابل هوایی، اجرای کابل به صورت دفن مستقیم در زیر خاک، اجرای کابل در زیرزمین درداخل مجرا و یا کانال و یا میکرو داکت و سپس کشیدن کابل در کانال ایجاد شده و یا شوت کردن کابل فیبر نوری در داخل میکروداکت ها در روش میکرو ترنچینگ باشد. که هر کدام از روش ها، ابزارها و حتی کابل های متفاوتی را استفاده می کنند.
پس متناسب با بستر اجرا انواع کابل کشی به دو صورت زیر انجام می شود:
کابل کشی فیبر نوری زمینی همانطور که از نامش پیداست در زیر زمین اجرا می‌شود. کابل کشی در زیر زمین با توجه به حساسیت کابل فیبر نوری نیازمند رعایت یکسری نکات است که از مهم ترین آنها می‌توان به انتخاب درست کابل فیبر نوری مناسب این بستر اشاره کرد.
کابل‌های زیرزمینی در کانالی کشیده می‌شوند که معمولاً در عمق ۱تا۱.۲ متر در زیر زمین مدفون است تا احتمال تخریب تصادفی آن ها کاهش یابد. این فرآیند معمولاً با حفر یک ترانشه برای دفن مجرا آغاز می شود که معمولاً لوله پلاستیکی ۴ اینچی است، گاهی اوقات کشیدن کابل با لوله داخلی از قبل نصب شده به نام داکت لاینر با یک نوار کششی برای تسهیل فرآیند واقعی، انجام می شود. با توجه به توسعه تاسیسات شهری توسط ارگان های خدمات رسان و برای جلوگیری از آسیب های بعدی به کابل های فیبر نوری می توان از حفاری به روش شیار خطی نیز استفاده کرد.
طول کابل و یا مسافتی که می توان آن را اجرا نمود و یا به اصطلاح آنرا کشید به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله نوع کابل، نوع لوله یا مجرای داخلی، دمای هوا در زمان اجرای کار و صاف بودن مسیر که بر ضریب اصطکاک تأثیر می گذارد. ضمن این به جز اجرای کابل در مسیرهای کوتاه و کشش های کوتاه، کابل ها باید روغن کاری شوند تا اصطکاک کاهش یابد و مسیر کششی افزایش یابد. روان کننده ها باید از نوع مورد تائید سازنده کابل باشند، نه روان کننده های کابل های مسی ارتباطی یا کابل های برق، بلکه فقط باید روان کننده های معرفی شده سازنده کابل فیبر نوری استفاده شوند.
کابل کشی هوایی فیبر نوری یکی دیگر از روش‌های نصب کابل فیبر نوری می‌باشد. در برخی مناطق به علت شرایط خاص جغرافیایی یا بافت محل امکان کابل کشی زمینی وجود ندارد. همچنین ممکن است امکانات و زیر ساخت کابل کشی هوایی موجود باشد که باعث کاهش هزینه فیبر کشی می‌شود. در این موارد و مشابه آن از کابل کشی هوایی فیبر نوری استفاده می‌کنیم.
۱. ایمنی نیروهای اجرایی؛ اولین گام برای کشیدن فیبر نوری
می‌توان گفت که اولین گام برای کشیدن فیبر نوری، تامین ایمنی نیروهای اجرایی است. در تمام کارهای فنی که نیروی کار با ابزار و تجهیزات خطرناک سر و کار دارند، ایمنی باید اولین مرحله از کار باشد؛ به عبارت دیگر، اول ایمنی بعد کار. هنگام کابل‌کشی فیبر نوری نیز قسمتی از کار در بالا یا زیر زمین انجام می‌شود که باید فرد کارگر ایمنی کاملی برای کار در این مناطق داشته باشد.
در واقع این نواحی بسیار حادثه‌خیز هستند و می‌توانند برای جان نیروی اجرایی یک تهدید باشند. رعایت نکات ایمنی و استفاده از ابزارآلات تامین‌کننده ایمنی در سلامت کادر اجرایی بسیار مهم است.
۲. حمل و تحویل کابل
برای حمل فیبر نوری تا محل پروژه باید سه مرحله شامل حمل و بارگیری به داخل ماشین، حمل توسط ماشین تا محل اجرا، پیاده کردن و حمل تا محل اجرا پروژه طی شود. باید مرحله بارگیری و پیاده سازی فیبر با دقت و توسط تجهیزات حمل مناسب انجام شود تا کوچکترین آسیبی به کابل‌ها وارد نشود. همچنین محکم کردن فیبر در ماشین حمل، پیاده سازی و حمل تا محل اجرا نیز باید توسط کادر اجرایی با دقت انجام گیرد تا از وارد شدن هر گونه ضربه به کابل‌ها خودداری شود. در نهایت باید محل نصب کابل فیبر نوری را با دقت بررسی کنید تا دچار مشکل و پارگی نشده باشد.
۳. نقشه‌خوانی و تعیین مسیر کابل‌کشی
پیش از آغاز کابل‌کشی شبکه فیبر نوری و به منظور رفع موانع احتمالی در مسیر اجرای پروژه و همچنین آماده‌سازی کامل آن، لازم است نقشه تهیه‌شده توسط طراح شبکه فیبر نوری به طور دقیق مطالعه و مسیر کار با دقت بررسی شود.
۴. بسترسازی کابل‌کشی فیبرنوری
بستر نصب کابل فیبرهای نوری به نوع مسیر زمینی، هوایی یا داخل ساختمان بستگی دارد. برای هر یک از این موارد باید بستری مناسب فراهم شود. در اولین گام برای کشیدن فیبر نوری و تایید بستر مناسب، باید مسیر یک‌بار بررسی شود تا قابل استفاده بودن آن مشخص گردد. چنانچه بستر کار نامناسب باشد، بسترسازی باید دوباره انجام شود.
۵. نصب کابل فیبرنوری
نصب کابل فیبر نوری مطابق با پیشنهاد تولیدکننده کابل انجام می‌شود. در واقع کابل‌های موجود ویژگی‌های خاصی دارند و لازم است برای نصب آنها توضیحات تولیدکننده کابل مورد توجه قرار گیرد. در اولین گام برای جبران کوتاهی و جلوگیری از اتصال‌زنی کابل، باید طول مسیر لازم برای کشیدن فیبر نوری اندازه‌گیری شود. بهتر است کابل طی یک مرحله کشیده شود. به منظور اجرای درست کابل‌کشی و برطرف کردن موانع، لازم است مسیر به طور کامل بررسی شود.
قبل از نصب و راه اندازی فیبرنوری توصیه های سازنده کابل را در باره این نوع کابل با دقت مطالعه کنید و سپس طول کابل را بررسی کنید تا مطمئن شوید کابلی که قصد دارید آن را در طول مسیربیرون از ساختمان بکشید به اندازه کافی بلند است تا از اتصالات بیهوده فیبر در طول مسیر جلوگیری شود و محافظت خاصی برای اتصالات ایجاد شود.سعی کنید فواصل را استاندارد در نظر بگیرید و اگر منهول و یا هند هول در طول مسیر نیاز دارید محل آن را کاملا مشخص و بررسی کنید چرا که بهتر است در ایستگاه های مشخص شده نصب را با یک کشش کامل کنید. قبل از هر گونه نصب، مسیر را به دقت ارزیابی کنید تا روش های نصب و موانع احتمالی با آنها را مشخص کنید.
استحکام کششی کابل فیبرنوری
از حداکثر میزان استحکام کشش تجاوز نکنید. برای دستورالعمل های مربوط به رتبه بندی کشش و استفاده از روان کننده ها با سازندگان کابل و تامین کنندگان روان کننده های مجراوداکت ها و کابل ها مشورت کنید. وقتی کابل ها در مسیرهای طولانی و در مجرا کشیده می شوند، ممکن است لازم باشد از روان کننده ها استفاده شود. اطمینان حاصل کنید که آن روان کنندها با جنس ژاکت کابل سازگار هستند.
کابل‌های فیبر نوری به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در حین نصب، جایی که کشش به کابل اعمال می‌شود و پس از نصب، در برابر خمش مقاومت کنند.
دستورالعمل های کلی برای اکثر کابل های فیبر نوری وجود دارد. الیافی نیز موجود است که دارای رتبه بندی هستند، به عنوان “بدون حساسیت به خم شدن” که می تواند خمشی بیشتر را نسبت به فیبر معمولی تحمل کند، در غیر این صورت برای فیبرهای متداول که حساس به خم شدن هستند از دستورالعمل های زیر وتوصیه‌های سازنده کابل فیبر استفاده کنید.
از شعاع خم شدن کابل تجاوز نکنید. کابل فیبر نوری در صورت خم شدن یا خم شدن بیش از حد، به ویژه در هنگام کشیدن، ممکن است شکسته شود.اگر هیچ توصیه خاصی از سوی سازنده کابل در دسترس نباشد، کابل نباید در شعاع خمشی کمتر از بیست (۲۰) برابر قطر کابل کشیده شود.پس از اتمام کشش، کابل نباید شعاع خمشی کمتر از ده (۱۰) برابر قطر کابل داشته باشد.
