مودم‌های معمولی عمدتاً با شبکه‌های ADSL، VDSL یا کابلی سازگار هستند. این شبکه‌ها در بسیاری از نقاط دنیا همچنان رایج هستند و مودم‌های معمولی می‌توانند با بسیاری از سرویس‌دهنده‌های اینترنت کار کنند.

نتیجه‌گیری

مودم‌های فیبرنوری و مودم‌های معمولی هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. انتخاب بین این دو نوع مودم بستگی به نیازها و شرایط کاربر دارد.

اگر نیاز به سرعت بالا، پایداری اتصال و کیفیت بیشتر دارید و زیرساخت فیبرنوری در دسترس است، مودم فیبرنوری انتخاب مناسبی است. اما اگر هزینه کمتر و نصب ساده‌تر مد نظر است و سرعت‌های بالای گیگابیتی نیاز نیست، مودم‌های معمولی می‌توانند کارایی خوبی داشته باشند.

در نهایت، توسعه روزافزون شبکه‌های فیبر نوری نشان می‌دهد که این فناوری به تدریج جایگزین مودم‌های معمولی خواهد شد و نیازهای ارتباطی کاربران را به بهترین نحو پاسخ خواهد داد.

مودم‌های فیبرنوری فقط با شبکه‌های فیبر نوری کار می‌کنند. این محدودیت باعث می‌شود که این مودم‌ها در مناطقی که زیرساخت فیبرنوری توسعه نیافته، قابل استفاده نباشند. اما در مناطقی که فیبر نوری فراهم است، این مودم‌ها بهترین انتخاب برای بهره‌مندی از سرعت و کیفیت بالای اتصال اینترنت هستند.