کابل فیبر نوری: کابلی است که یک یا چند فیبر نوری درون خود دارد و برای انتقال داده‌ها از نور استفاده می‌کند. کابل فیبر نوری می‌تواند از نوع تک حالته یا چند حالته باشد. تک حالته به این معنی است که فقط یک نور در هسته کابل وجود دارد و برای انتقال داده‌ها با فاصله طولانی و سرعت بالا مناسب است. در نقطه مقابل، کابل فیبر نوری چند حالته به کابلی گفته می‌شود که چندین نور در هسته کابل موجود است و در انتقال داده‌ها با فاصله کوتاه و سرعت پایین کاربرد زیادی دارد.
پچ کورد فیبر نوری: کابلی که دارای دو کانکتور فیبر نوری در دو طرف خود باشد و برای اتصال کابل فیبر نوری به تجهیزات شبکه از آن استفاده می‌شود را پچ کورد فیبر نوری مینامند. پچ کورد فیبر نوری می‌تواند از نوع تک حالته یا چند حالته باشد و هماهنگ بودن آن با نوع کابل فیبر نوری اهمیت زیادی دارد.
کانکتور فیبر نوری: قطعه‌ای که به انتهای کابل فیبر نوری متصل می‌شود و برای اتصال کابل فیبر نوری به تجهیزات شبکه از آن استفاده می‌کنند؛ کانکتور فیبر نوری است. کانکتور فیبر نوری در ۳ نوع مختلف همچون کانکتور LC، کانکتور SC و کانکتور ST تولید و به بازار عرضه می‌شود.
تبدیل‌کننده فیبر نوری: دستگاهی که برای تبدیل سیگنال نوری به سیگنال الکتریکی یا برعکس استفاده می‌شود، تبدیل‌کننده فیبر نوری نام دارد. تبدیل‌کننده فیبر نوری می‌تواند به صورت داخلی یا خارجی باشد. داخلی به این معنی است که درون تجهیزات شبکه قرار دارد و خارجی به این معنی است که بیرون از تجهیزات شبکه تعبیه می‌شود. لازم به ذکر است بدانید این دستگاه برای تجهیزاتی مناسب است که از کابل مسی یا بی‌سیم برای اتصال به شبکه فیبر نوری بهره می‌برند.
پیگتیل های فیبر نوری :نوعی کابل فیبر نوری هستند که یک سر آنها دارای کانکتور بوده و به واسطه این سر می توانند به تجهیزات دیگر متصل شوند. از سوی دیگر سر دیگر آنها کانکتور نخورده و معمولاً فیوژن خواهد شد. پیگتیل ها مدل های متنوعی دارند و بسته به شبکه فیبر نوری اجرا می شوند و البته که از نظر کیفیت نیز متفاوت هستند.
پیگتیل ها از تجهیزات بسیار مهم مورد نیاز در سر بندی شبکه های فیبر نوری محسوب می شوند و به طور کلی روشی کاملاً بهینه برای اتصال و سربندی فیبر نوری خواهند بود. این محصول در ۹۹ درصد از سیستم های شبکه نوری تک حالته مورد استفاده قرار می گیرد. پیگتیل ها طبقه بندی مخصوص به خود را دارند و البته که اهمیت بالایی در اجرا خواهند داشت.
پولیش به روشی گفته می‌شود که سطح انتهای کابل فیبر نوری را صاف و براق می‌کند تا نور را بهتر منتقل نماید. پولیش می‌تواند از نوع PC، UPC یا APC باشد. PC در بخش انتهای کابل فیبر نوری قرار دارد و دارای یک خمیدگی کوچک است. این نوع پولیش برای اتصال کابل فیبر نوری به تجهیزاتی با فاصله کوتاه بسیار مناسب است. نوع دوم UPC نام دارد؛ UPC به این معنی است که سطح انتهای کابل فیبر نوری دارای یک خمیدگی بسیار کوچک است و در اتصال کابل فیبر نوری به تجهیزات با فاصله متوسط کاربرد دارد. آخرین گزینه هم APC بوده که در این روش سطح انتهای کابل فیبر نوری دارای یک زاویه ۸ درجه است و برای اتصال کابل فیبر نوری به تجهیزات با فاصله طولانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. باید مراقب باشیم که نوع پولیش کابل فیبر نوری با نوع پولیش تجهیزات شبکه هماهنگ باشد تا از افت سیگنال جلوگیری کنیم.
در ابتدا بهتر است ذکر کنیم نوع کانکتور کابل فیبر نوری باید با نوع کانکتور تجهیزات شبکه هماهنگ باشد زیرا در این صورت می‌توان از اشتباه در اتصال جلوگیری کرد. برای این منظور، می‌توانیم از یک تبدیل‌کننده کانکتور استفاده کنیم. برای مثال، اگر کابل فیبر نوری دارای کانکتور LC باشد و تجهیزات شبکه دارای کانکتور SC باشد، می‌توانیم از یک تبدیل‌کننده LC به SC بهره ببریم. به این تبدیل کننده به آداپتور می گوییم .
برای اتصال فیبر نوری به تلفن، باید از یک تبدیل کننده فیبر نوری به تلفن استفاده کنیم. این تبدیل کننده سیگنال نوری را به سیگنال الکتریکی تبدیل می‌کند و برای اتصال تلفن‌هایی که برای اتصال به شبکه فیبر نوری از کابل مسی استفاده می‌کنند، مناسب است. مراحل اتصال فیبر نوری به تلفن به شرح زیر است:
برای اتصال فیبر نوری به مودم، باید از یک مودم فیبر نوری استفاده کنیم. این مودم سیگنال نوری را به سیگنال دیجیتال تبدیل می‌کند و برای اتصال کامپیوترها یا دستگاه‌های دیگر به شبکه فیبر نوری مناسب است. مراحل اتصال فیبر نوری به مودم به شرح زیر است:
برای اتصال فیبر نوری به سوئیچ، باید از یک سوئیچ فیبر نوری استفاده کنیم. این سوئیچ، سیگنال نوری را به سیگنال نوری دیگر تبدیل می‌کند و برای اتصال چندین کابل فیبر نوری به یکدیگر یا به تجهیزات شبکه مناسب است. مراحل اتصال فیبر نوری به سوئیچ به شرح زیر است:
برای اتصال فیبر نوری به پچ پنل، لازم است یک پچ پنل فیبر نوری داشته باشیم. این پچ پنل یک تابلویی است که دارای چندین پورت فیبر نوری بوده و برای اتصال چندین کابل فیبر نوری به یکدیگر یا به تجهیزات شبکه مناسب است. مراحل اتصال فیبر نوری به پچ پنل به شرح زیر است:
گاهی اوقات ممکن است کابل فیبر نوری به دلیل برش، خمش، شکستگی یا دیگر عوامل قطع شود و نیاز به تعمیر داشته باشد. در این بخش به شما نحوه اتصال فیبر نوری قطع شده را آموزش می‌دهیم.
ابتدا باید دو انتهای کابل فیبر نوری را آماده کنیم. برای این کار، باید از یک ابزار برش فیبر نوری استفاده کنیم که با دقت بالا، سطح انتهای کابل فیبر نوری را صاف و هموار می‌کند. باید مراقب باشیم که برش را با زاویه ۹۰ درجه انجام دهیم و از آسیب رساندن به هسته کابل فیبر نوری جلوگیری کنیم. در گام دوم باید برای تمیز کردن دو انتهای کابل فیبر نوری اقدام نماییم. مرحله سوم مربوط به متصل کردن دو انتهای کابل فیبر نوری به فیوز فیبر نوری است.
حال زمان آن فرا رسیده است تا فیوزر فیبر نوری را روشن کرده و عملیات اتصال را شروع کنیم.
در مرحله آخر هم باید فیوزر فیبر نوری را خاموش کرده و اتصال را بررسی کنیم. در این قسمت، باید دکمه توقف فیوزر فیبر نوری را فشار دهیم و منتظر بمانیم تا فیوزر فیبر نوری عملیات اتصال را متوقف کند و دو انتهای کابل فیبر نوری را از پایه نگهدارنده جدا کند. سپس باید از یک تستر فیبر نوری استفاده کنیم که با ارسال یک سیگنال نوری از یک انتهای کابل فیبر نوری و دریافت آن از انتهای دیگر، کیفیت و کارایی اتصال را اندازه‌گیری نماید. البته حتما باید از یک تستر فیبر نوری با نوع و طول موج مناسب استفاده کنیم تا بتوانیم از اندازه‌گیری صحیح اطمینان حاصل نماییم.
