امتیاز شما
پروتکل شبکه چیست؟
پروتکل یا porotocol به معنای قرارداد ، شیوه و اصول می باشد.
آشنایی با پروتکل های استاندارد شبکه برای وبمستران و صاحبان وب سایت ها یک الزام محسوب می گردد.
در شبکه، پروتکل مجموعهای از قانونها و دستورالعملها برای ارتباط بین دادههاست. پروتکلهای شبکه مانند زبانی مشترک برای کامپیوترها هستند تا بدون توجه به یکدیگر، بتوانند باهم ارتباط برقرار کنند.
پروتکل شبکه مجموعهای از قوانین تعیینشده است که نحوه قالببندی و ارسال و دریافت دادهها را مشخص میکند تا مقاصد شبکه کامپیوتری، ازجمله کامپیوترها، سرورها، روترها و ماشینهای مجازی با وجود تفاوتها در زیرساختها یا استانداردهای خود، بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
آشنایی با انواع پروتکل
پروتکلهای شبکه در یک نگاه کلی به سه دسته اصلی ارتباطی، مدیریتی و امنیتی زیر تقسیم میشوند.
پروتکلهای ارتباطی
پروتکلهایی هستند که وظیفه برقراری ارتباط میان دستگاههای مختلف شبکه را دارند و قادر به پشتیبانی از انواع مختلف استانداردهای مخابراتی آنالوگ و دیجیتال هستند
پروتکلهای مدیریتی
این پروتکلها کاربردی خاص دارند و بیشتر برای نظارت بر دستگاههای ارتباطی یا بهینهسازی عملکرد شبکههای کامپیوتری استفاده میشوند. این پروتکلها روی عملکرد تجهیزاتی مثل مسیریابها، سرورها و مودمها تاثیرگذار هستند و همواره سعی میکنند بهترین مسیر انتقال را پیدا کنند.
پروتکلهای امنیتی
خطمشیهایی هستند که برای محافظت از اطلاعات و رمزنگاری از آنها استفاده میشوند و مانع از آن میشوند تا افراد غیر مجاز بتوانند به شبکه دسترسی پیدا کنند. بهطور مثال، هنگامی که قصد راهاندازی یک شبکه بیسیم را دارید این الگوریتمها و پروتکلهای امنیتی هستند که اجازه نمیدهند افراد غیر مجاز به شبکه نفوذ کرده یا رمزعبورتان را به راحتی سرقت کنند.
انواع پروتکل های شبکه از تظر کارکرد

پروتکل TCP/IP
پر کاربردترین و پر استفادهترین پروتکل شبکه است که وظیفه ارسال و دریافت اطلاعات را بر عهده دارد. پروتکل tcp/ip خود از پروتکلهای مختلفی تشکیل شده است که از مهمترین آنها باید به پروتکل TCP/IP اشاره کرد. به لحاظ لایهای بودن، این پروتکل شباهت زیادی به مدل OSI دارد، اما تعداد لایههای آن با مدل OSI متفاوت است و متشکل از تعداد کمتری لایه است مدل TCP/IP از لایههای زیر ساخته شده است:
لایه واسط شبکه (network interface layer): لایه فوق وظیفه رسیدگی به مکآدرسها، مسیریابی آنها و ارسال و دریافت فیزیکی بیتها را عهدهدار است.
لایه اینترنت (internet layer): وظیفه اصلی لایه فوق آدرسدهی IP و مسیریابی است. مهمترین پروتکل این لایه، پروتکل اینترنت (internet protocol) یا IP است.
لایه انتقال (transport layer): ارتباط بین دو میزبان را با استفاده از لایههای زیرین برقرار میکند تا فرایند تبادل اطلاعات در لایههای مختلف بدون به وجود آمدن خطا امکانپذیر شود. پروتکلهای اصلی این لایه، پروتکلهای TCP و UDP هستند.
لایه کاربرد (application layer): این لایه به کاربران اجازه میدهد با دستگاههای تحت شبکه به تعامل بپردازند یا به عبارت دقیقتر، توانایی ارسال و دریافت دادهها را داشته باشند.