کابل فیبر نوری هوایی به انگلیسی Aerial Fiber Cable یکی از انواع کابل های فیبر نوری است که عموما جهت نصب بیرونی (فضاهای Outdoor) و قرار گیری بر فراز انواع دکل ها استفاده می شود. با توجه به محیط نصب آنها، طراحی کابل فیبر نوری هوایی باید به گونه ای باشد تا مانع از تخریب محیط زیست و آسیب رساندن به طبیعت گردد و همچنین از سرقت انها محافظت شود.
روش قرار گیری کابل های هوایی کار سختی نیست چراکه می توان از خط دکل های هوایی موجود جهت نصب استفاده نمود که باعث صرفه جویی بیشتر در هزینه های ساخت و ساز و کوتاه شدن دوره نصب و راه اندازی می شود. کابل های فیبر نوری هوایی به راحتی تحت تأثیر بلایای طبیعی مانند طوفان، یخ زدگی، سیل و غیره و همچنین تأثیر نیروی انبساط و انقباض و ضعیف شدن قدرت مکانیکی خود قرار می گیرند.
بنابراین، میزان خرابی کابلهای فیبر نوری هوایی بیشتر از کابلهای فیبر نوری کانالی یا دفن مستقیم است.
کابل فیبر نوری هوایی که با دارا بودن مهار در ساختمان کابل به صورت هوایی و نصب بر روی تیر ها مورد استفاده قرار می گیرند در دو نوع adss و ossc تولیدمی شوند که نمونه adss این کابل ها کاربرد بیشتری داشته و با مشخصات متنوعی تولید و عرضه می شود.
با توجه به روش های نصب، کابل های فیبر نوری هوایی را می توان به طور کلی به دو نوع خود نگهدار Sel Support و Catenary طبقه بندی نمود. کابل هوایی سیمی Catenary، کابلهای لوز تیوب معمولی در فضای باز هستند که می‌توانند به صورت مارپیچی به یک سیم یا کابل دیگری (که در CATV رایج است) متصل شوند.
کابل هوایی خود نگهدار یا کابل خود تکیه گاه مانند کابل های فیبر نوری کاملا غیر هادی یا دی الکتریک ADSS سبک وزن و یا نوع دیگر متداول مانند کابل های هوایی شبیه عدد ۸ زبان انگلیسی یا فیگورایت می باشند که دارای کابل فولادی جانبی جهت پشتیبانی به فیبر کاملا دی الکتریک و عایق شده است. کابلهای ADSS معمولاً از روکش های سنگین‌تر و اعضای محکم‌تر فلزی یا آرامیدی ساخته می‌شوند. امروزه کابل های فیبر نوری هوایی خود نگهدار بیشتر مورد استفاده عمومی قرار می گیرند.
کابل نوری هوایی از دکل ها و/یا سازه های نگهدارنده یا پشتیبانی کابل در هوا معلق می باشد. کابل فیبر نوری هوایی عموما توسط لوازم و تجهیزات نصب طولی بین دکل ها استقرار می یابد و با هر بار تغییرات آب و هوایی مانند یخ، برف و باد استفاده دچار کشیدگی و فشردگی می شود. هدف این است که کابل را تا حد ممکن در پایین ترین حالت استرس نگه داریم و در عین حال افت در رسانه فیبر نوری و کابل را حفظ نماییم که ایمن و در محدوده های تجویز شده باشد.
بنابراین کابل های فیبر نوری هوایی در طرح‌های متنوعی جهت کاربرد های مختلف نصب هوایی موجود می باشند. کابل ها به صورت خود نگهدار از جمله انواع غیرفلزی ADSS ارائه می شوند، شکل ۸ که شامل یک سیم سلفی مستقل یا کابل هایی است که می توان آنها را به دکل های مرتفع موجود متصل نمود.
پیشنهاد مطالعه:
انواع کابل outdoor اطلاعات جامعی در رابطه با انواع کابلهای فیبرنوری در اختیارت قرار میده.
ک کابل تمام دی الکتریک خود پشتیبانی (ADSS) با نخ آرامید اضافی جهت پشتیبانی ویژگی خودنگهدار کابل است و نیاز به رشته سیم مفتولی را از بین می برد. ساختار A-DQ(T)2Y رایج ترین کابل های ADSS می باشد.
این فیبر ها در انواع adss کاربرد بیشتری داشته و به دلیل دارا بودن مهار این کابل ها به آسانی می توانند بر روی تیر ها نصب شوند.
نمونه های ۲۴ کر adss فیبر های نوری هوایی کاربرد بیشتری دارندو همان گونه که مطرح شد فیبر های نوری هوایی adss با span های متنوع ۵۰، ۸۰ و ۱۱۰ تولید می شوند که این مربوط به قدرت مهار کابل در یک فاصله مشخص می باشد که باید تیر ها در همان فاصله نصب شده باشند.
نوع دیگر کابل های فیبر نوری هوایی مدل OPGW مخفف The optical ground wire که در واقع کابل اتصال به زمین نوری است که یک کابل با دو کارایی می باشد. در واقع کابل OPGW جهت جایگزینی کابل های استاتیک اتصال به زمین سنتی در خطوط انتقال فشار قوی هوایی طراحی شده است با این ویژگی افزوده که فیبرهای نوری را همراه دارد و می تواند برای اهداف ارتباطاتی و مخابراتی استفاده شود.
برخی از کابل ها رسانه خود را حمل می نمایند و نام خود را از شکل عدد ۸ انگلیسی، Figure-Eight Cables گرفته اند. فیبر نوری در قسمت بالایی شکل هشت قرار دارد که دارای یک روکش اکسترود شده است. کابل از قسمت پیام رسان کابل با یک غلاف پلاستیکی نازک پشتیبانی می شود.
مانند کابل Figure-Eight، کابل فیبر نیز باید به درستی کشش داده شود تا در برابر بار مورد انتظار مقاومت نماید و در عین حال فرورفتگی بین تکیه گاه ها را ایمن و در محدوده قابل قبول حفظ نماید.
.
روش اول
در این روش یک کابل فیبر نوری را در مسنجری از جنس فولاد تعبیه می کنند. این مسنجر در میان تیر برق ها نصب می شود. سپس یک کامیون که مخصوص حلقه کابل است می آید و کابل را دقیقا موازی با مسنجر می کشد. بعد از این کار از یک ماشین بالابر برای تنظیم کردن کابل استفاده می شود. در این روش در هر تیره برق یک حلقه بزرگ برای بسط مسنجر استفاده می شود.
روش دوم
در این روش هم کابل نوری سلف ساپورت فرم هشت را مستقیما نصب می کنند. اجرای این روش تا حدودی راحت تر است و دردسرهای کمتری هم دارد. در هر کابل سلف ساپورت یک کابل فیبر نوری و مسجنر آن هم در یک پوشش قرار گرفته است. سپس استرند و کابل نوری در واحدی یکسان با یکدیگر ادقام می شوند که این کار ساختار هوایی را راحت تر و مقاوم تر می سازد.
انتقال و نصب کابل فیبر نوری هوایی
تمام کابل های نوری در حین فرایند جابه جایی، انتقال و نصب آسیب پذیر بوده و حساس می باشند. دقت در مورد توان کششی انواع کابل که بر اساس پارامتر نیوتن ارائه می گردد اهمیت بالایی دارد، برخی از پارامترهای مهمی که در هنگام نصب کابل نیاز به توجه ویژه دارند عبارتند از:
شعاع خمش کابل: کابل های فیبر نوری با حداقل شعاع خمشی و حداکثر استحکام کششی طراحی می شوند. کابل هرگز نباید بالاتر از حداقل شعاع خمش خم شود. انجام این کار می تواند منجر به افت خمش و/یا شکستگی در فیبرهای کابل شود.
به طور کلی حداقل شعاع خمشی یک کابل فیبر تحت بار ۲۰ × D است که در آن D قطر کابل یا همان Diameter است. حداقل شعاع خمش یک کابل فیبر بدون بار ۱۵ × D است.
کشش قرار گیری کابل (توان کششی): کابل های نوری با حداکثر استحکام کششی طراحی شده اند. کابل هرگز نباید بیش از حداکثر مقاومت کششی خود بارگذاری یا کشیده شود. بیش از این مقدار ارائه شده توسط تولید کنندگان در اطلاعات فنی کابل / مشخصات، می تواند کابل و فیبر را تغییر دهد. عملکرد و طول عمر آن را کوتاه می نماید.
شما باید نکات ایمنی را در طول نصب کابل فیبر نوری کاملاً رعایت کنید. به مواردی که در ذیل آمده است، توجه کنید:
نکته ۱، اطمینان حاصل شود که ابزار و تجهیزات مورد استفاده برای نصب کابل، متناسب با دستور کار است. تجهیزات نامناسب ممکن است به کابل یا پرسنل نصب آسیب وارد نماید.
نکته ۲، هنگامی که در معرض خطرات برق قرار می گیرید مثلاً خطوط برق از محل انجام کار عبور می کند بسیار مراقب باشید.
نکته ۳، قبل از کابل کشی مستقیم با پیکربندی ۸، مطمئین شوید منطقه خالی از پرسنل نصب و تجهیزات است چرا که عدم رعایت این نکته ممکن است به پرسنل و کابل ها آسیب وارد نمایید
