شبکه فیبر نوری، شبکهای است که مبتنی بر فیبرنوری و فناوریهای مربوط به آن ایجاد شده است. فیبر نوری در گسترش شاهراههای ارتباطی بینالمللی و بینقارهای و در شبکههای شهری و محلی از آن استفاده میشود. از سویی نیاز کاربران جهان به اینترنت پرسرعت و پهنای باند پیوسته رو به افزایش است. فیبر نوری از نظر پهنای باند، سرعت انتقال داده و اطمینانپذیری، بر اتصالات بیسیم و ماهوارهای برتری دارد، برای کسبوکارها و کاربران خانگی مناسب است.
ستون فقرات ارتباطی اینترنت را فراهم می کنند. از آنجایی که ترافیک اینترنت به طور تصاعدی در حال رشد بوده است، با خدمات و برنامه های کاربردی متنوع تر، ظرفیت شبکه های نوری باید متناسب با آن افزایش یابد.
در حالی که یک سیستم انتقال نوری معمولاً به یک پیوند نوری نقطه به نقطه بین یک فرستنده و یک گیرنده اشاره دارد.
یک شبکه ارتباطی بسیار کلی تر است، از جمله ارتباط بین تعداد زیادی از کاربران در مکان های مختلف، و با انواع مختلف خدمات و برنامه های کاربردی علاوه بر تضمین کیفیت ارتباط بین کاربران، شبکه نوری باید کارایی و انعطاف پذیری اشتراک گذاری منابع را در زمانی که بسیاری از کاربران به طور همزمان به یک شبکه دسترسی دارند، در نظر بگیرد. احتمال کم ترافیک و مسدود شدن، ظرفیت ارتباطی زیاد در دسترس کاربران و قابلیت اطمینان بالا از جمله ویژگی های مطلوب شبکه های نوری است.
شبکههای فیبر نوری از سیگنالهای کدگذاری شده روی نور برای انتقال اطلاعات بین گرههای مختلف یک شبکه مخابراتی استفاده میکنند. آنها از محدوده محدود یک شبکه محلی (LAN) یا روی یک شبکه گسترده (WAN) کار می کنند. همچنین می توانند از کلان شهرها و مناطق منطقه ای تا فواصل ملی، بین المللی و فرا اقیانوسی عبور کنند.
بنابراین، شبکه های فیبر نوری سرعت بالا، پهنای باند زیاد و درجه بالایی از قابلیت اطمینان را ارائه می دهند. آنها به طور گسترده به عنوان زیرساخت اصلی شبکه فیزیکی مستقر هستند.
یکی از گونههای رو به رشد شبکههای فیبر نوری، ارتباط فیبری خانگی یا FTTH (مخفف Fiber to the Home) است که آن را FTTP (مخفف Fiber to the Premises) نیز مینامند. در شبکه FTTH یا FTTP، فیبر نوری از یک نقطه مرکزی مستقیما به ساختمانهایی نظیر خانه، آپارتمان و شرکت کشیده میشود تا کاربران به اینترنت پرسرعت دسترسی یابند. شبکه FTTH عمدتا پرسرعتتر از دیگر فناوریهای فعلی است.
سرعت انتقال داده در FTTH تا ۱۰۰ مگابیتبرثانیه، یعنی ۲۰ تا ۱۰۰ برابر سرعت مودمهای کابلی یا DSL است. در اماکنی که از این زیرساخت پشتیبانی کنند، سرعت FTTH بیشتر هم میشود و میتواند به ۳۳۰ تا ۳۵۰ مگابیتبرثانیه برسد.
پیادهسازی FTTH در مقیاس وسیع پرهزینه است، چون نیازمند کابلکشی فیبر نوری است. بههمین علت گاهی بهجای FTTH از شبکههای FTTC (مخفف Fiber to the Curb/Cabinet) استفاده میشود. در شبکه FTTC کابل فیبر نوری نه تا خود ساختمان بلکه تا جعبه کابل در محوطه منازل و ساختمانها کشیده میشود و از جعبه کابل تا خود ساختمان از کابل مسی بهره میبرند. به عبارت دیگر، در شبکه FTTC بخشی از اتصال، مسی و بخش دیگر، فیبر نوری است. مسلما سرعت شبکه نیمهفیبری FTTC کمتر از شبکه تمامفیبری FTTH است اما باز در مقایسه با شبکههای تماما کابل مسی، سریعتر است.
شبکههای نوری اکتیو (AON)
شبکههای نوری پسیو (PON)
هر دوی این شبکهها بر اساس اصل تقسیم سیگنال کار میکنند، به طوری که هر فیبری که از هسته شبکه خارج میشود بین چندین کاربر نهایی به اشتراک گذاشته میشود.
تفاوت اصلی بین شبکه فیبر نوری پسیو و اکتیو در نحوه تقسیم سیگنال بین فیبرهای متعددی است که به هر مشتری میرسد.
AON ها از دستگاههای فعال و دارای توان الکتریکی استفاده میکنند تا سیگنال مناسب را به مشتری مربوطه هدایت کنند. شبکه اکتیو معمولا اترنت است و دستگاه سوئیچینگ معمولاً سیگنالها را به حدود ۵۰۰ مشتری هدایت میکند.
در مقابل، یک شبکه PON از اسپلیترهای نوری که نیازی به برق ندارند برای ارسال سیگنال به هر مشتری استفاده میکند. هر کابینت سوئیچینگ میتواند تا ۱۲۸ کاربر نهایی را اداره کند. هر مشتری نیز سیگنالهای منحصر بفردی را دریافت میکند که برای شخص دیگری قابل استفاده نیست، این نوع رمزگذاری حفظ حریم خصوصی را تضمین میکند.
سیگنالهای که توسط مشتریان فرستاده شدهاند (آپلود شده اند)، در یک کابینت سوئیچینگ تجمیع میشوند و معمولاً با استفاده از دسترسی چندگانه تقسیم زمانی (TDMA) مالتی پلکس میشوند. شبکه PON همچنین از مالتی پلکسی تقسیم طول موج (WDM) برای حمل ترافیک آپلود و دانلود روی فیبرهای سینگل مود استفاده میکند.
اترنت بهعنوان استاندارد IEEE۸۰۲٫۳ شناخته می شود. اترنت یک فناوری سنتی برای اتصال دستگاهها در یک شبکه محلی سیمی (LAN) یا شبکه گسترده (WAN) است، که دستگاهها را قادر میسازد از طریق یک پروتکل که مجموعهای از قوانین یا زبان مشترک شبکه است با یکدیگر ارتباط برقرار کنند
اسپلیتر فیبر نوری، یک وسیله نوری پسیو است که می تواند یک پرتو نوری را به چند پرتو نوری تقسیم کند. این تقسیم توان با افت در شبکه همراه است که ارتباط مستقیمی با نسبت تقسیم و تعداد شاخه ها دارد. اسپلیتر نوری به عنوان یک وسیله مهم در شبکه نوری پسیو PON است.
پیشنهاد میکنم یه نگاهی به مقاله اسپلیتر فیبرنوری بیندازی تا باکاربرد و عملکرد این محصول بی نظیر آشنا بشی
ممنون از مطلب ارزشمند