از آنجایی که کابل های نوری پهنای باند بالاتری را برای انتقال داده ها نسبت به کابل های مسی فراهم میکنند ، شبکه های مسی در حال جایگزین شدن با فیبرنوری هستند.
به هر ساختار شبکه ایی اطلاق می شود که برای تامین اتصالات کابلی خود چه به صورت کلی یا به صورت بخشی از ساختارش از فیبرنوری استفاده میکند.
FTTX به ساختارهای مختلف انتقال سیگنال توسط فیبر نوری اشاره میکند .از این ساختار ها می توانیم به FTTN، FTTC،FTTB، FTTO و … اشاره کنیم. تنها ساختاری است که تماما توسط فیبر نوری پیاده سازی می شود FTTH است.
-FTTP/FTTH/FTTB :کل فاصلهٔ دفتر تا محل مشتری فیبرکشی می‌شود.
-FTTC/N: فیبرکشی تا کافوی مخابراتی(node)، و بقیه اتصال با سیم مسی تکمیل می شود.
می‌توان گفت جهت راه‌اندازی یک لینک مخابراتی یا به طور دقیق‌تر یک سیستم یا شبکه دسترسی (Access Network) میان کاربر نهایی و مرکز مخابرات از طریق فیبر نوری، ۳ ساختار (معماری) مختلف وجود دارد.
به کابل‌کشی نوری در خانه یا محل کار شخصی گفته می‌شود. این اصطلاح مخفف “fiber to the home” بوده که به معنی «فیبر برای خانه» است.
به کابل‌کشی نوری در ساختمان گفته می‌شود که معمولاً چند واحدی هستند. ارائه خدمات به واحدهای مختلف از پایانه ممکن است از طریق تعدادی از روش‌ها انجام شود. این اصطلاح مخفف “fiber to the bulding” بوده که به معنی «فیبر در ساختمان» است. این نوع فیبر نوری معمولا برای کسب و کارهای کوچک و متوسط استفاده می‌شود.
این نوع فیبر FTTx مخفف “fiber to the desktop” بوده و به معنی «فیبر روی دسک‌تاپ» است. این اصطلاح زمانی استفاده می‌شود که اتصال فیبر نوری از اتاق کامپیوتر اصلی
به یک ترمینال یا مبدل فیبر رسانه در نزدیکی میز کاربر نصب شود.
این نوع از FTTx نیز مخفف “fiber to the office” بوده که به معنی «فیبر برای دفتر» است. این اصطلاح زمانی به کار می‌رود که اتصال فیبر نوری از کلید اصلی با نام اتاق کامپیوتر یا اتاق هسته اصلی به مینی سوییچ مخصوص (موسوم به FTTO Switch) واقع در محل کاربر یا نقاط خدمات نصب شود.
این نوع فیبر fttx مخفف “fiber to the frontpage” بوده که به معنی «فیبر برای صفحه پیشتاز» است. این نوع اتصال بسیار شبیه FTTB هست. در سناریوی فیبر در صفحه پیشتاز یا جعبه جلویی، هر گاه فیبر به یک مشترک واحد تقریبا بزرگ سرویس می‌دهد، این امکان را برای سرعت چند گیگابایتی با استفاده از فناوری سریع XG فراهم میکند. گره فیبر ممکن است توسط مودم مشترک به‌صورت معکوس تأمین شود.
این نوع نیز مخفف “fiber to the distribution point” بوده که به معنی «فیبر تا نقطه توزیع» است. اصطلاح FTTDP معمولا زمانی به کار می‌رود که در نقطه‌ای تا مقصد فیبر نوری، مثلا چند متر از مرز محل مشتری در آخرین محل اتصال، جعبه‌ای با عنوان «نقطه توزیع» شناخته می‌شود و سرعت بالا به گیگابایت را فراهم میکند.
این نوع فیبرها از FTTx مخفف “fiber to the node, neighborhood or last amplifier” بوده و به معنی «فیبر در گره، محله یا آخرین تقویت‌کننده» است. این نوع اتصال معمولا اتصال فیبر نوری بوده که در یک کابینت خیابانی خاتمه می‌یابد. احتمالا مسافت زیادی با محل اصلی مشتری دارد و اتصالات نهایی آن مس بوده و از نوع کابل شبکه است. نوع fttn اغلب یک مرحله موقت یا پیش‌نیاز به سمت ftth (فیبر برای خانه) بوده و معمولا برای ارائه خدمات مخابراتی سه‌گانه پیشرفته استفاده می‌شود.
این نوع فیبر از FTTx مخفف “fiber to the curb, closet or cabinet” بوده و معنی آن «فیبر در حاشیه، محدوده، تیرک یا کابینت» می‌شود. این نوع اتصالات شباهت زیادی به نوع قبل یعنی fttn دارند. تفاوت آن‌ها در مسافت است. در نوع قبلی محل فیبر نوری که یک کابینت خیابانی بود تا محل اصلی مشتری فاصله زیادی داشت. این در حالی است که در این نوع کابینت خیابانی یا تیرک خیابانی نزدیک به محل استفاده کاربر است. این مسافت معمولا تا ۳۰۰ متری کاربر یا همان مشتری قرار دارد. نهایتا در محدوده فناوری‌های مس با پهنای باند مانند اترنت سیمی یا شبکه خطوط برق IEEE 1901 و فناوری Wi-Fi بی‌سیم قرار می‌گیرد.
FTTP (فیبر به محل مشتری): از این اصطلاح به عنوان اصطلاحی کلی برای اشاره به FTTH و FTTB و همین‌طور مواقعی که شبکهٔ فیبر هم شامل خانه و هم کسب‌وکارهای کوچک است استفاده می‌شود.
FFTH (فیبر به خانه): فیبرکشی تا مرز محل زندگی انجام می‌شود، مثلاً جعبه‌ای بیرون دیوار یک خانه. شبکه‌های نوری پسیو (GPON) و اترنت نقطه به نقطه نمونه‌هایی از FTTH هستند که مستقیماً از دفتر مرکزی اپراتور به ارائهٔ خدمات سه‌گانه (دیتا، صدا و تصویر) می‌پردازند.
فیبرکشی مستقیم
ساده‌ترین ساختار برای یک شبکه توزیع نوری، فیبرکشی مستقیم است. هر فیبر خارج شده از دفتر مرکزی تنها به یک مشتری اختصاص داده می‌شود. این شبکه‌ها پهنای باند عالی‌ای دارند اما به دلیل هزینه‌های فیبر و تجهیزات دفتر مرکزی، گران‌تر هستند.
یکی از نکات مثبت فیبرکشی مستقیم، سازگاری با همهٔ تکنولوژی‌های لایهٔ ۲شبکه است، مانند PON (شبکه نوری پسیو) یا AON (شبکه نوری فعال).
فیبرکشی مشترک
معمولاً هر فیبر خروجی از دفتر مرکزی بین چند مشتری به اشتراک گذاشته می‌شود. این تقسیم در مکانی تقریباً نزدیک به محل مشتریان صورت می‌گیرد. AON و PON هر دو از این دسته هستند.
شبکه نوری فعال
AON ها برای توزیع سیگنال از تجهیزات شبکهٔ فعال (برقی)، مانند سوئیچ یا روتر استفاده میکنند. معمولاً سیگنال‌ها نیاز به تبدیل نوری-الکتریکی-نوری دارند.
سیگنالهای ورودی دچار تداخل نمی‌شوند، چون تجهیزات امکان bufferingرا برای ترافیک تأمین میکند. اترنت فعال (Active Ethernet) یک AON معمول است که از سوئیچ‌های نوری اترنت برای توزیع سیگنال استفاده میکند و محل مشتری و دفتر مرکزی را در یک سیستم اترنت بزرگ جای می‌دهد.
این شبکه‌ها مشابه شبکه‌های اترنت مورد استفاده در کسب‌وکارها و مکان‌های آموزشی هستند، با این تفاوت که هدف‌شان اتصال خانه‌ها و ساختمان‌ها به دفتر مرکزی است، نه اتصال کامپیوترها و پرینترها در یک مکان. هر کابینت سوئیچ توانایی مدیریت حداکثر ۱۰۰۰مشتری را دارد، اما ۴۰۰–۵۰۰مشتری معمول‌تر است.
شبکه نوری پسیو
شبکه نوری پسیو (PON)، نوعی ازFTTP با ارتباط یک‌به‌چند است که در آن از اسپلیترهای نوری بدون نیاز به برق، برای تقسیم یک فیبر نوری بین حداکثر ۱۲۸مشتری استفاده می‌شود. PON نسبت به ساختارهای نقطه‌به‌نقطه، به میزان کمتری از فیبر و تجهیزات مرکزی نیاز دارد. سیگنالهای فرستاده‌شده از دفتر مرکزی، با استفاده از فیبر به محل هر مشتری مخابره می‌شود. برای جلوگیری از شنود اطلاعات، رمزگذاری انجام می‌گیرد.
اترنت نقطه‌به‌نقطه
پروتکل PPP با استفاده از اترنت (PPPoE) روشی معمول برای سرویس‌دهی سه‌گانه و چهارگانه (صدا، تصویر، دیتا و موبایل) است، که می‌تواند با استفاده از فیبر یا ترکیبی از فیبر و کابل کواکسیال اجرا شود. در PPPoE فعال، کل فاصلهٔ دفتر مرکزی تا محل مشتری فیبرکشی می‌شود، اما شبکه‌های ترکیبی (معمولاً FTTN) از فیبر برای حمل دیتا تا یک مکان بینابینی استفاده میکنند تا از سرعت بالا در مایل آخر که از طریق سیم مسی صورت می‌گیرد، اطمینان پیدا کنند.
این روش در سالهای اخیر بسیار مورد استقبال قرار گرفته است و شرکت‌هایی مانند AT&Tو Telus در آمریکای شمالی، و فست‌وب، تلکام ایتالیا، تلکوم اتریش و دویچه تلکوم در اروپا آن را برگزیده‌اند. گوگل نیز این روش را به عنوان راهی برای ارائه سرویس‌های چندگانه از طریق شبکه‌های دسترسی آزاد در آمریکا بررسی کرده است.
شبکه الکتریکی
با ورود سیگنال نوری به محل مشتری این سیگنال معمولاً می‌بایست به سیگنال الکتریکی تبدیل گردد.
پایانه یا واحد شبکه نوری (ONTیا ONU) وظیفه این تبدیل سیگنال نوری به الکتریکی را به عهده دارد. این کار با استفاده از تکنولوژی فیلم نازک انجام می‌پذیرد. این دستگاه‌ها برای کار نیاز به تأمین برق می‌باشند (فعال هستند). بنابراین برخی از اپراتورها آن‌ها را به باتری‌های پشتیبان وصل میکنند تا در هنگام قطعی برق به کار خود ادامه دهند و در مواقع اورژانسی از اتصال به شبکه تلفن مطمئن گردند.
در FTTH و برخی شکل‌های FTTB، معمول است که شبکه اترنت، تلفن و تلویزیون کابلی فعلی موجود در محل مشتری مستقیماً به ONTیا ONU متصل گردد. چنانچه تمامی این سه سیستم نتوانند بطور مستقیم به ONTیا ONU متصل گردد، می‌توان سیگنالهای آن‌ها را ترکیب کرده و در بستر یک رسانه مشترک (مانند اترنت) ارسال کرد.
FTTCو FTTN سیگنال ترکیبی اینترنت، تلفن و ویدئو در بستر موجود تلفن یا کابل به محل مشتری ارسال شده و در آنجا یک مودم VDSLیا DOCSIS سیگنالهای دیتا و ویدئو را به پروتکل اترنت تبدیل میکند که از طریق کابل cat-5برای کاربر نهایی ارسال می‌گردد.
