کابل فیبرنوری  |fiber-optic cable | optical-fiber cable

کابل فیبرنوری یک نوع کابل شبکه است که از رشته‌هایی از ماده شفاف مانند شیشه یا پلاستیک تشکیل شده است. این رشته‌ها درون یک محفظه عایق قرار گرفته‌اند. کابل‌ فیبرنوری برای ارتباطات از راه دور و استفاده در مسافت‌های زیاد طراحی شده‌اند. این کابل‌ها دارای پهنای باند بسیار بالا هستند و می‌توانند داده‌های تصویر، صوت و دیگر اطلاعات را با سرعت‌های بالا منتقل کنند. به عبارت دیگر، کابل فیبرنوری نوع پیشرفته‌ای از کابل شبکه است که در زمینه‌ی پهنای باند و انتقال  داده نسبت به نمونه های سنتی بهبود یافته است.

برخی از کاربردهای کابل فیبرنوری

کابل فیبر نوری یکی از فناوری‌های مدرن ارتباطات است که در انتقال اطلاعات از طریق نور استفاده می‌شود. این فناوری به دلیل سرعت بالا، پهنای باند بزرگ، مقاومت به تداخل الکترومغناطیسی و قابلیت انتقال اطلاعات در فواصل بلند، در زمینه‌های مختلفی از جمله ارتباطات تلفنی، اینترنت، شبکه‌های کامپیوتری و پخش تلویزیون مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر اهداف مخابراتی، کابل فیبر نوری در صنایع دیگر نیز کاربرد دارد، از جمله صنایع پزشکی، دفاعی، دولتی، صنعتی و تجاری. این تکنولوژی حتی در جوشکاری، برش فولاد در خودروسازی، آندوسکوپی پزشکی، برطرف کردن سنگ کلیه و حذف پلاک‌های موجود در شریان‌های خون نیز به کار می‌رود

اجزای کابل فیبرنوری

کابل فیبر نوری از پنج جزء اصلی تشکیل شده است:

1. هسته (Core): هسته فیبر نوری از جنس شیشه یا پلاستیک است و سیگنال‌های نوری در آن حرکت می‌کنند.
2. روکش فلزی (Cladding): لایه روکشی که نور را به داخل هسته منعکس می‌کند و از از دست دادن سیگنال جلوگیری می‌کند.
3. پوشش (Coating): پوششی محافظ به نام بافر که هسته و روکش را احاطه می‌کند.
4. الیاف تقویت کننده (Strengthening Member): برای تقویت کابل و جلوگیری از شکستن آن در مسافت‌های طولانی.
5. رویه کابل (Cable jacket): لایه محافظ نهایی که کابل را در برابر خرابی‌ها و محیط‌های مختلف محافظت می‌کند.این اجزا باعث می‌شوند کابل‌های فیبر نوری پرطرفدارتر و مناسب‌تر برای شبکه‌های انتقال داده در مسافت‌های طولانی مانند اینترنت، تلویزیون و تلفن باشند.

مواد سازنده کابل فیبر نوری

کابل فیبر نوری از دو جنس اصلی تهیه می‌شود:

1. شیشه (Glass): بسیاری از کابل‌های فیبر نوری از جنس شیشه (Glass) ساخته می‌شوند. این نوع کابل به عنوان کابل‌های سینگل مود یا مالتی مود عرضه می‌شوند. مزیت اصلی شیشه برای ساخت هسته، انتقال نور با کیفیت بالا و کمترین افت اطلاعات است.

2. پلاستیک (Plastic): برخی از کابل‌های فیبر نوری از مواد پلاستیکی تهیه می‌شوند. معمولاً کابل‌های مالتی مود از جنس پلاستیک هستند. از این رو این نوع کابل‌ها از انعطاف و قابلیت خمش بیشتری برخوردار است.

انواع کابل فیبرنوری

کابل فیبرنوری بر حسب نوع فیبر

کابل‌های فیبر نوری به دو دسته تقسیم می‌شوند: تک‌حالته (Single mode) و چندحالته (Multi mode). اجازه بدهید به شما توضیح دقیق‌تری بدهم:

1. کابل‌های فیبر نوری تک‌حالته (Single mode):
   • این نوع کابل‌ها هسته‌های کوچکی دارند (قطری در حدود 10× 3/5 اینچ یا 9 میکرومتر) و می‌توانند نور لیزر مادون قرمز (با طول موج 1300 تا 1550 نانومتر) را درون خود هدایت کنند.
   • منبع نوری این دسته از کابل‌ها لیزر می‌باشد و شدت نور بالایی دارند.
   • از این نوع کابل‌ها برای ارسال سیگنال در فواصل بلند استفاده می‌شود.
2. کابل‌های فیبر نوری چندحالته (Multi mode):
   • در این نوع کابل‌ها، هسته‌ها بزرگ‌تر هستند (قطری در حدود 50 تا 100 میکرومتر) و نور به صورت چند مسیره درون کابل حرکت می‌کند.
   • از منابع نوری مختلفی مانند دیودهای LED استفاده می‌شود.
   • این کابل‌ها برای فواصل کوتاه‌تر و کاربردهای داخلی مناسب‌اند.

به طور کلی، انتخاب نوع کابل فیبر نوری بستگی به نیاز شما دارد. اگر سیگنال‌ها را در فواصل بلند انتقال می‌دهید، کابل‌های تک‌حالته مناسب‌تر هستند، در حالی که برای کاربردهای کوتاه‌تر، کابل‌های چندحالته مناسب‌تر خواهند بود.

 کابل فیبرنوری بر حسب محیط استفاده

کابل‌های فیبر نوری بر اساس محیط کاربردی به دو دسته تقسیم می‌شوند

1. کابل‌های فیبر نوری Outdoor:
   • این نوع کابل‌ها برای محیط‌های بیرونی مناسب هستند.
   • دارای مقاومت بیشتر در برابر عوامل محیطی مانند آب، گرد و غبار، تغییرات دما و نور خورشید هستند.
2. کابل‌های فیبر نوری Indoor:
   • این کابل‌ها برای محیط داخل ساختمان‌ها و فواصل کوتاه‌تر مناسب‌اند.
   • معمولاً در شبکه‌های داخلی و اتاق‌ها استفاده می‌شوند.

به طور کلی، انتخاب نوع کابل فیبر نوری بستگی به نیاز شما دارد. اگر در محیط‌های بیرونی کار می‌کنید، کابل‌های Outdoor مناسب‌تر هستند، در حالی که برای محیط‌های داخلی، کابل‌های Indoor مناسب‌تر خواهند بود.

انواع کابل فیبر نوری بر اساس جنس

کابل‌های فیبر نوری از لحاظ جنس و مواد به کار رفته برای ساخت هسته و لایه‌های محافظ، به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

کابل‌های Interconnect: این کابل‌ها معمولاً در داخل شبکه‌ها و برای اتصال تجهیزات شبکه استفاده می‌شوند. آنها انعطاف‌پذیری بالایی دارند و از مواد پلاستیکی نرم‌تری برای پوشش بهره می‌برند.

کابل‌های Distribution: این کابل‌ها برای ارتباطات درون ساختمانی و شبکه‌های محلی مناسب هستند. آنها استحکام بیشتر و انعطاف‌پذیری کمتری دارند و تعداد زوج فیبر بیشتری در آنها به کار رفته است.

کابل‌های Breakout: این کابل‌ها برای ارتباطات برون شهری و بین قاره‌ای به کار می‌روند. آنها غیرقابل انعطاف بوده و دارای لایه‌های محافظ فلزی و تعداد زیادی فیبر هستند تا بتوانند داده‌های زیادی را در مسافت‌های طویل منتقل کنند.

معرفی چند نمونه از انواع کابل فیبرنوری

کابل های دراپ

کابل دراپ FTTH (2-4-6-8-12 کر) | FTTH Drop Cable

کابل دراپ فیبرنوری ۲-۴-۶-۸-۱۲ کر (دارای ساپورت) | Core Self-Supporting FTTH Drop Cable

کابل دراپ فیبرنوری هیبرید (قابلیت انتقال برق) | Hybrid Fiber/Power Cables

کابل های outdoor

کابل فیبرنوری Outdoor خاکی۱۲-۲۴-۴۸-۷۲ کر

کابل فیبرنوری Outdoor کانالی ۱۲-۲۴-۴۸-۷۲ کر

کابل فیبرنوری Outdoor هوایی دو روکش ۳۶-۴ کر

کابل فیبرنوریOutdoor هوایی تک روکش ۳۶-۴ کر

کابل indoor

کابل فیبرنوری سیمپلکس | Simplex Optical Fiber Cable

کابل فیبرنوری دابلکس | Duplex zipcord Optical Fiber Cable

کابل فیبرنوری ۹۰۰ میکرون | Tight Buffer 900 µm Optical Fiber Cable

کابل فیبرنوری تایت بافر | Tight Buffer Breakout Optical Fiber Cable

انواع کابهای خاکی ، کانالی و هوایی

کابل ژله فیلد خاکی

کابل خشک خاکی

کابل ژله فیلد کانالی

کابل خشک کانالی

کابل های میکروفیبر

برندهای معتبر کابل فیبرنوری

راهنمایی جهت خرید کابل فیبرنوری

• فاصله
• سرعت شبکه
• ژاکت / روکش کابل
• اتصال دهنده ها

سرعت و فاصله شبکه

فیبر مالی مود (MMF) قبلاً انتخاب خودکار برای دیتاسنترها و شبکه های شرکتی بود زیرا هزینه کمتری نسبت به فیبر سینگل مد (SMF) داشت. امروزه تفاوت هزینه چندان چشمگیر نیست. به عنوان مثال، قیمت یک کابل 3 متری LC–LC دابلکس SMF حدود کمی بیشتر از کابل MMF معادل آن است.

به جای تمرکز بر کابل فیبر نوری تک حالت در مقابل چند حالت، روی فاصله اتصال و سرعت شبکه که توسط طراحی کلی شبکه انجام شده است، تمرکز کنید. اگر نیاز دارید حجم زیادی از داده را در فاصله نسبتاً کوتاهی (مثلاً کمتر از 300 متر) جابجا کنید، OM3 MMF ممکن است بهترین انتخاب باشد. اگر سرعت یا مسافت انتقال داده الزامات کلیدی هستند، SMF را در نظر بگیرید. توجه داشته باشید که محدوده MMF به درجه OM کابل بستگی دارد.

ژاکت ، روکش کابل

همه کابل‌های فیبر داخلی باید از قوانین آتش‌سوزی محلی پیروی کنند.  اگر کابل شما از میان رایزرها یا فضاهای پلنوم عبور می کند، مطمئن شوید که روکش کابل مطابق با درجه بندی شده است.

علاوه بر درجه آتش سوزی، سایر ویژگی های ژاکت /روکش کابل مانند انعطاف پذیری و استحکام تحت بار کششی باید در نظر گرفته شود.

اتصالات

پایانه های کابل فیبرنوری معمولاً توسط پورت های تجهیزات شبکه شما مشخص می شود. به عنوان مثال، اگر سوئیچ اترنت 10G  شما دارای پورت های MTP چند فیبر باشد، به کابل هایی با تعدادی از فیبر لازم نیاز دارید.

اگر کابل را برای برنامه های 40 گیگابیت یا 100 گیگابیت انتخاب می کنید، کابل های نوری فعال (AOC) را در نظر بگیرید. آنها یک کابل فیبر نوری و فرستنده گیرنده را ترکیب می کنند و اتصال را به طور کامل حذف می کنند.