خرید تجهیزات فیبرنوری در کم ترین زمان ممکن

نمایش 1–16 از 55 نتیجه

انواع اتصالات فیبر نوری (پیگتیل فیبرنوری، پچ کورد فیبرنوری، اسپلیتر فیبرنوری)

اتصالات فیبر نوری، به عنوان قطعه‌های حیاتی در شبکه‌های ارتباطی نوری، نقش بسیار مهمی در انتقال اطلاعات با سرعت بالا از طریق نور دارند. با توسعه روزافزون شبکه‌های نوری و نیاز به اتصالات پایدار و با کارایی بالا، استفاده از این تجهیزات پسیو فیبر نوری به عنوان راه‌حل مناسب و مورد توجه قرار گرفته است.

برای اتصال دو فیبر نوری چندین روش مختلف وجود دارد که انتخاب روش به نیازهای کاربردی، تجهیزات و ابزار موجود و سطح تخصص بستگی دارد. رایج‌ترین روش اتصال دو فیبر نوری عبارتند از:

  1. پیوند فیوژن (Fusion splicing): در این روش، دو فیبر نوری در یک راستا قرار می‌گیرند و سپس با استفاده از دستگاه فیوژن به دو حالت جوش الکتریکی یا لیزر کابل‌ها به همدیگر متصل می‌شوند. این فرآیند به تجهیزات و تخصص نیاز دارد، اما یکی از بهترین روش‌های اتصال است که از استحکام بالا و تلفات کم سیگنال برخوردار است.
  2. اتصال مکانیکی(Mechanical splicing): این تکنیک شامل استفاده از یک رابط مکانیکی برای اتصال الیاف به یکدیگر است. در این روش ابتدا الیاف شکاف داده می‌شوند و سپس با استفاده از ابزار مکانیزم دقیق در جای خود در داخل کانکتور قرار می‌گیرند. اگرچه این نوع اتصال نسبت به فیوژن هزینه کمتری دارد؛ اما دارای تلفات سیگنال است.
  3. کانکتورهای فیبر نوری (Fiber optic connectors): کانکتورها وسایلی از پیش مونتاژ شده هستند که به راحتی به انتهای فیبرها متصل می‌شوند. کانکتورها انواع مختلفی مانند ST، SC، FC، LC و MTP/MPO دارند، که هر کدام طراحی و ویژگی‌های متفاوتی را ارائه می‌دهد. کانکتورها را می‌توان چندین بار وصل و جدا کرد که برای آزمایش یا پیکربندی مجدد یک شبکه فیبر مفید است.
  4. کوپلینگ مستقیم (Direct coupling): این روش شامل قرار دادن انتهای لخت الیاف در مجاورت یکدیگر است که به‌طور معمول با وسیله‌ای مانند شیار V (V-groove)یا فرول استفاده می‌شود و سپس توسط فشار مکانیکی یا چسب به همدیگر متصل می‌شوند. این یک راه سریع و ساده برای اتصال دو فیبر نوری است، اما می‌تواند منجر به تلفات زیاد و قابلیت اطمینان پایین شود.
فیوژن فیبرنوری اتصال مکانیکی فیبرنوری کانکتورهای فیبرنوری

کانکتورهای فیبر نوری (Fiber optic connectors)

یک روش برای ایجاد اتصالات فیبرنوری استفاده از کانکتورهای فیبرنوری است. کانکتورهای به روش های مختلف به کابل فیبرنوری متصل شده و تجهیزات ارتباطی لازم را برای پیکربندی شبکه فراهم می کند.

پیگتیل فیبرنوری

پیگتیل فیبرنوری به کابلی گفته می شود که از یک سمت به کانکتور متصل شده و از سمت دیگر آزاد است. کابل فیبرنوری بعد از ورود به باکس های فیبرنوری از طریق فیوژن به پیگتیل متصل شده و مورد استفاده قرار میگیرد.

پچکوردهای فیبرنوری

پچکوردهای فیبرنوری به کابلهای گفته ی شود که در دو سر خود کانکتور فیبرنوری دارند. این اتصالات برای  ارتباط بین دو دستگاه فیبرنوری مناسب هستند.

اسپلیتر فیبرنوری

برای تقسیم سیگنال از یک سر کابل فیبرنوری به چندین کابل دیگر مناسب است.