در شبکه های مبتنی بر فیبر نوری اتصالات نقش گسترده ای را در کیفیت شبکه دارند. این اتصالات به روش های گوناگونی صورت می گیرند که می توان آنها را به سه دسته کلی اتصال دهنده های جدا شدنی، اتصال جوش مکانیکی و فیوژن تقسیم بندی کرد.
اتصالات فیبر جداشدنی امروزه کاربرد زیادی دارد. این اتصال از طریق یک کانکتور فیبر نوری و یک آداپتور صورت می گیرد. به این صورت که از یک کانکتور فیبر نوری (SC,FC,LC,ST) و آداپتور مخصوص هر کدام از کانکتورها مطابق شکل زیر می توانید این اتصال را انجام دهید.
اتصال جوش مکانیکی بر خلاف اتصال جداشدنی امروزه آنچنان استفاده ای ندارد و به ندرت تکنسین ها از آن استفاده می کنند. چرا که این شیوه به مرور زمان کامل شده و کم کم شیوه فیوژن جای آن را به طور کامل گرفته است. در این شیوه اتصال به این صورت انجام می شد که هر دو فیبر درون محفظه ژله ای رو به روی هم قرار می گرفتند و پس از اتصال به یکدیگر جا به جایی دیتا بین آنها صورت می گرفت.
فیوژن شیوه پیشرفته تر اتصال جوش مکانیکی است و از این روش برای اتصال دائم دو کابل فیبر نوری به یکدیگر استفاده می گردد. برای انجام این اتصال باید مهارت بالایی داشته باشید و اگر اتصال به صورت دقیق انجام نگیرد کیفیت شبکه دچار اختلال می گردد.اتصال فیوژن توسط دستگاهی به نام فیوژن صورت می گیرد به این صورت که روکش کابل هایی را که می خواهید روی آنها فیوژن انجام دهید را بر داشته و با دستگاه کاتر (برش) مخصوص کر فیبر نوری آن را برش می دهید. سپس با قرار دادن کابل درون دستگاه فیوژن ارتباط بین دو کابل را به صورت دقیق و از رو به رو انجام می دهید.
